„Militarny szlak”
Podróż zaczniemy z parkingu koło szkoły i udajemy się w stronę lasu. Na wysokości końca płotu z działek skręcamy w prawo. Idziemy cały czas prosto, przechodzimy przed drogę i idziemy dalej prosto w stronę stawów. Na tym skrzyżowaniu (zdjęcie 6) skręcamy w lewo, w jedyną drogę leśną jaka tam się znajduje. (Idąc prosto będziemy widzieć dawne koszary wojskowe (zdjęcie 4), teraz przekształcone na Centrum Ratunkowe) Kiedyś szliśmy wąwozem, po prawej i lewej stronie były wały strzelnicy. Teraz ten teren został troszkę zmieniony. Powodem była wycinka drzew. Dochodząc do czoła skarpy, omijamy ją lewą stroną i teraz już gęsty las, który poprowadzi nas prosto do drogi betonowej. Na której skręcamy w prawo. Jesteśmy na terenie „wojskowym” Można chodzić i zwiedzać różne zakamarki tego terenu (m.in. dużą halę zdjęcie 2 w której sprawne oko wypatrzy napisów ostrzegających o przestrzeganiu bezpieczeństwa pod różnego rodzaju „współczesnymi malowidłami”, po drodze mijamy dwa budynki zdjęcia 1 i 3 głębiej są schowane dwa garaże zdjęcie 5, zasypane tunele i wiele innych „atrakcji”) stąd nazwa Militarny szlak. Droga powrotna może być taka sama jak przyszliśmy lub drogą betonową do końca, do skrzyżowania z asfaltową i idziemy w lewo. Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo i widzimy już szkołę. Start naszej wędrówki. (taka droga powrotna polecana raczej w weekend ze względu na mniejszy ruch samochodowy)
Druga opcja jak trafić
Spacer zaczynamy na początku drogi o nazwie Betonowa
(Podczas spaceru łatwo odkryć skąd pomysł na nazwę). Jest miejsce aby zostawić samochód. Ruszamy przed siebie. Ciężko się zgubić bo idziemy cały czas wyznaczoną trasą. Po chwili po prawej stronie widzimy pierwszy budynek.
Następnie mijamy po prawej magazyn, a z lewej tuż przy drodze bunkier.
Na zakręcie po lewej kolejny budynek – Transformator albo to co z niego zostało
Kawałek dalej skręcamy w lewo i docieramy do głównych budynków.
Krótka historia tego miejsca:
11. dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Kuźnia Raciborska. Formowany w marcu 1962 roku na bazie rozformowanego 96. i 89. pułk artylerii przeciwlotniczej. Sprzętem bojowym tego dywizjonu był PZR SA-75 Dźwina, pocisk ziemia-powietrze do zwalczania celów na średnim i wysokim pułapie. Dywizjon rozformowany na początku 1990 roku.
więcej informacji i zdjęć
Link do filmu
Link do geoportalu